بررسی تاثیر عدم قطعیت ها بر پایداری لرزه ای سدهای خاکی تحلیل شده با استفاده از روش نیومارک

سدهای خاکی از جمله سازه های مهم و حیاتی محسوب می شوند که جهت ذخیره سازی و مدیریت منابع آب مورد استفاده قرار می گیرند. یکی از مهم ترین جوانب طراحی در مورد سدهای خاکی طراحی لرزه ای می باشد. در گذشته روش های تعیینی نظیر روش های شبه استاتیک، روش بلوک لغزنده نیومارک و سایر روش های ارزیابی پایداری لرزه ای سدهای خاکی مورد استفاده قرار می گرفته است. با این وجود، پارامترهایی که در ارزیابی پایداری لرزه ای سدهای خاکی مورد نیاز هستند، نظیر پارامترهای مقاومتی خاک، فشار آب حفره ای و بارگذاری، شامل انواع عدم قطعیت هایی می شوند که در صحت نتیجه نهایی نواقصی ایجاد می نماید، بدین منظور نیاز است که از روش های تحلیل قابلیت اعتماد نظیر تئوری احتمالات، در برآورد اندیس قابلیت اعتماد و احتمال گسیختگی استفاده شود. نتایج آزمایشگاهی نشان داده است که فشار آب حفره ای قابل توجهی در اثر بارگذاری سیکلی در مصالح رس مخلوط در مقایسه با رس خالص ایجاد می شود. در این پایان نامه جهت بررسی اثر فشار آب حفره ای بر روی پایداری لرزه ای سد خاکی، که از اهداف اصلی پروژه می باشد، از دو نوع مصالح رسی خالص و مخلوط در هسته سد استفاده شده است. جهت انجام تحلیل قابلیت اعتماد از سد خاکی گتوند که در ایران ساخته شده استفاده گردیده است. نظر به این که این سد از جمله سدهایی می باشد که هسته آن از نوع مصالح مخلوط می باشد، لزوم بررسی اثر فشار آب حفره ای اضافی برای این سد در هنگام زلزله ضروری بنظر می آید. برای بررسی پایداری لرزه ای شیب خاکی از روش تحلیل نیومارک استفاده شده است که با استفاده از نتایج استخراج شده از تحلیل های دینامیکی plaxis بدست می آید. در نهایت 4 فرمول برای دو نوع مصالح در دو سطح خطر mcl و dbl بر اساس متغیر i_a*t_s/t_1 بدست می آید، کهi_a شدت آریاس، t_s فرکانس غالب زلزله و t_1 فرکانس غالب سد می باشد. از این روابط جهت انجام تحلیل قابلیت اعتماد استفاده می شود، سپس با استفاده از نتایج تحلیل قابلیت اعتماد، عملکرد لرزه ای سد گتوند در دو سطح خطر mcl و dbl تعیین می گردد.